Diğer

KAYIP YAŞAYAN ÇOCUK VE ERGENLERİN DAVRANIŞSAL ÖZELLİKLERİ: BİR OLGU SERİSİ

  • Neşe Perdahlı Fiş
  • Meral Berkem

Turk J Child Adolesc Ment Health 2005;12(1):19-23

Amaç:

Bu çalışmada anne baba ya da kardeş kaybı yaşamış çocuk ve ergenlerin davranışsal özelliklerinin araştırılması amaçland

Yöntem:

Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Psikiyatrisi Polikliniğine son bir yıl içinde başvuranlar içinde birinci derece yakınları vefat etmiş olan çocuk ve ergenler çalışmaya alındı. Toplam 4 kız 4 erkek çocuk ve ergenin davranış sorunları klinik muayene ve 4-18 yaş Çocuk ve Gençlerde Davranış Değerlendirme Ölçeği (ÇGDÖ) ile değerlendirildi.

Bulgular:

Örneklemin yaş ortalaması 11 ± 2.13 yıldır. Kayıp yaşantısı ile değerlendirmeler arasında geçen süre ortalama 15 aydır. Ortalama T değerleri İçe Yönelim alt ölçeği için 53.88 ± 7.51, Dışa Yönelim alt ölçeği için 51.00 ± 8.35 ve Toplam Sorun Puanı için 53.38 ± 9.72 olarak bulundu. Olgulardan biri klinik olarak anlamlı davranış sorunu gösterirken, diğer dört olguda sınırda klinik sorun saptandı. Grup bütünüyle ele alındığında, kayıp yaşamış bu örneklemde klinik olarak anlamlı davranış sorunu görülmedi.

Tartışma:

Grubun ortalama sorun puanı klinik olarak anlamlı olmasa da birinci derece yakın kaybı yaşadıktan sonra çocuk ve ergenlerin çeşitli davranış sorunları gösterdikleri saptandı.

Anahtar Kelimeler: Yas, davranış sorunları, birinci derece yakın kaybı