Amaç:

Çocukluk ve ergenlik çağı depresyonunda etkinlik ve güvenirlik bağlamında hangi serotonin geri alım inhibitörünün (SSRI) en iyisi olduğuna dair kesin bir sonuç yoktur. Bu meta-analizin amacı, çocukluk ve ergenlik çağı depresyonunda SSRI antidepresanların etkinliğini, ciddi yan etki olayı, yan etkiden dolayı ilaç kesme, mani, hipomani, öz kıyım yatkınlığı ve öz kıyım girişimi alanlarındaki güvenirliklerini değerlendirmektir.

Yöntem:

“Depression”, “children”, “adolescent”, “treatment” ve “ilgili ilaç ismi” anahtar kelimeleri kullanılarak PubMed taraması yapıldı. Ayrıca, Mart 2011’e kadar olan makale ve gözden geçirme yazılarının kaynak listeleri araştırıldı.

Bulgular:

SSRI’lar ile yapılmış, 2608 çocuk ve ergeni içeren, 13 seçkisiz kontrollü çalışma dahil edildi. SSRI’ların için tedavi edilmesi gereken hasta sayısı 4.7 (fl uoksetin için) ile 27.8 (sitalopram için) arasındaydı. SSRI’lar için OR 2.4 (%95 GA 1.7-3.4 fl uoksetin için) ile 1.3 (%95 GA 0.6-2.5 sitalopram için) arasındaydı. Fluoksetin en yüksek OR’ye sahip olsa da, fl uoksetinin yanıt oranı %63.2 iken, sertralinin %68.0 ve essitalopramın %63.6 idi. Plasebo yanıt oranı %47.1 olarak bulundu. Öz kıyım eğilimi ve girişimi için SSRI’ların sırasıyla OR’si 2.1 (%95 GA 1.2 – 3.7) ve 1.4 (%95 GA 0.7 – 2.8) idi. SSRI kullanımı sonucunda tamamlanmış öz kıyım girişimi gözlenmedi. Hipomani oranları mani oranlarına benzerdi (%0.2’ ye karşı %0.1; OR: 1.2; %95 GA 0.4-3.7). SSRI kullanımı sırasında ciddi yan etki olaylarının ve ilaç kesimine yol açan yan etkilerin OR’si sırasıyla 1.7 (%95 GA 1.2 – 2.4) ve 1.6 (%95 GA 1.1 – 2.3) idi.

Tartışma:

Bu meta-analiz SSRI antidepresanların çocukluk ve ergenlik çağı depresyonunda sınırlı etkilerinin olduğunu düşündürmektedir. SSRI antidepresanların çocukluk ve ergenlik çağı depresyonunun tedavisinde tedavi edici etkinlikleri farklı olabilir. Fluoksetin diğer antidepresanlara (örn. sertralin ve essitalopram) göre daha etkili gibi görünse de, çalışmalardaki farklı plasebo yanıt oranlarının sonuçlara katkısı olabilir. Bu meta-analizin sonuçları SSRI’ların çocuk ve ergenlerde öz kıyım yatkınlığını ve girişimini arttırabileceğini düşündürmektedir. Bununla birlikte, meta-analize dahil edilen çalışmaların yöntemleri öz kıyım girişimi ve yatkınlığını araştırmak için uygun değildir. Depresyon olan çocuklar ve ergenlerde SSRI’ların etkinliği ve güvenirliğini değerlendirmek için, karıştırıcı faktörleri hesaba katarak, yöntemsel olarak uygun çalışmalara ihtiyaç vardır.

Anahtar Kelimeler: Depresyon, tedavi, çocuk, ergen, öz kıyım, etkinlik