ÖZET

Amaç:

Bu çalışmada adli makamlar tarafından evlilik izni için çocuk ve ergen ruh sağlığı ve hastalıkları uzmanı tarafından ruhsal açıdan değerlendirilmesi için gönderilen çocuk olguların sosyodemografi k özelliklerinin, ruhsal değerlendirmelerinin ve erken yaş evliliğinin olası nedenlerinin incelenmesi amaçlandı.

Yöntem:

Çalışmaya 15.07.2012- 15.07.2017 tarihleri arasında Adnan Menderes Üniversitesi Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı’na adli makamlar tarafından evlilik izni için ruhsal açıdan değerlendirilmek üzere yönlendirilen 18 yaş altındaki 60 olgu dahil edildi. Olguların sosyodemografi k özellikleri ve DSM-5’e göre psikiyatrik tanıları incelendi.

Bulgular:

Çalışmaya alınan olguların 58’i (%96,7) kız, 2’si (%3,3) erkekti. Olguların yaş ortalaması 16,36±0,38 yıldı. Olguların evlendirilmek istenen bireyler ile arasındaki yaş farkı ortalaması 6,04±3,40 yıldı. Olguların %35’inde evlilik için başvuru anında gebelik saptandı. Anlıksal yeti yitimi hariç olguların ruhsal değerlendirmeleri sonucunda yalnızca %6,7’sinde aktif bir psikopatoloji belirlendi. Olguların %35’ine evlenmesine engel bir ruhsal bozukluk olmadığı kanaati verildiği saptandı. Örgün eğitime devam edenlerin oranı %18,3’tü. Gebelik (p=0,007), cinsel birliktelik yaşama (p=0,03) ve evden kaçma öyküsü (p=0,05) arasında evlilik izni verilen ve verilmeyen gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark olduğu saptandı.

Tartışma:

Ergenlik çağında yapılan evlilikler birçok risk ve istenmeyen durumu beraberinde getirmesinden dolayı ülkemiz için halen önemli bir sorundur. Erken yaş evliliklerinin önlenmesi veya en aza indirilmesi uygulanacak doğru ve kararlı politikalar ve yasal düzenlemeler ile sağlanabilir. Ergen evliliklerinin ortaya çıkardığı olumsuz sonuçlar ile ilgili olarak toplumda farkındalığın arttırılmasının ve çocukların eğitim sisteminde kalmasının sağlanmasının bu durumun önlenmesine önemli katkısı olabilir.