ÖZET
Amaç:
Bu çalışmada hareketlilik: ve/veya dikkatsizlik yakınmalarıyla polikliniğe başvuran çocuklarda dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu tanısının varlığı araştırılmıştır.
Yöntem:
Çocuk psikiyatrisi polikliniğine başvuran ve anne babaları tarafından yakınmalarının “hareketlilik ve/ veya dikkatsizlik" olarak tanımlandığı 7-15 yaşları arasında 52 olgu araştırmaya alınmıştır. Başvuran hastalar iki hekim tarafından değerlendirilmiş ve tanılar DSM-IV tanı kriterlerine göre konulmuştur. Yıkıcı Davranım Bozuklukları için DSM-IVe Dayak Tarama ve Değerlendirme Ölçeği anne baba ve öğretmen formu (YDBTDÖ) kullanılmıştır.
Sonuçlar:
Çalışmaya alınan 52 olgunun (44 erkek, 8 kız), yaş ortalamaları 111,7±25,1 ay'dır. Klinik değerlendirmelere göre 17 olgu (%32,7) dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu (DEHB), 13 olgu (%25) depresyon ve/ veya anksiyete bozukluğu, 11 (%21,2) olgu farklı psikiyatrik tanılar almışlardır. 11 olgu (%21,2) ise herhangi bir psikiyatrik hastalığın tanı ölçütünü karşılamamıştır. Anne babaların ve öğretmenlerin doldurdukları YDBTDÖ puanlarında gruplar arasında fark bulunmamıştır.
Tartışma:
Bu araştırmada hareketlilik ve/veya dikkat eksikliği yakınmaları ile başvuran çocukların üçte ikisinin birincil tanısı DEHB değildir. En sık konulan tanılar DEHB ve depresyon ve/veya anksiyete bozukluğudur. Olguların beşte biri herhangi bir psikiyatrik hastalık tanısı almamıştır. Bu bulgu, hareketlilik ve/veya dikkatsizlik yakınmalarının, DEHB dışında depresyon ve anksiyete bozukluğu başta olmak üzere pek çok çocukluk çağı psikiyatrik bozukluğunda görülebileceğini ve tanı sürecinde klinisyenin rolünün önemini vurgulamaktadır.