ÖZET

Amaç:

Anksiyete bozukluğu (AB) çocukluk çağının sık görülen psikiyatrik bozukluklarındandır. Anksiyete bozukluğunda ve tedavisinde empatinin rolü ile ilişkili çok fazla çalışma bulunmamaktadır. Empatinin saldırganlığı önlemedeki yeri bilinse de çocukluk çağı anksiyete bozukluklarında empati ve saldırganlık arasındaki ilişki tam olarak bilinmemektedir. Bu çalışmada AB tanısı olan çocukların empati ve saldırganlık açısından sağlıklı kontrollerle karşılaştırılması ve birbiri ile ilişkisinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.

Yöntem:

Çalışmaya 8-12 yaşları arasında 42 anksiyete bozukluğu tanısı olan olgu alınmıştır. Ayrıca diğer kliniklere başvuran yaş ve cinsiyet olarak benzer 87 sağlıklı çocuk çalışmaya katılmıştır. Anksiyete bozukluğu tanıları ve eşlik eden bozuklukları belirlemek için Okul Çağı Çocukları için Duygulanım Bozuklukları ve Şizofreni Görüşme Çizelgesi-Şimdi ve Yaşam Boyu sürümü kullanılmıştır. Çocukların saldırganlık düzeyini değerlendirmek için Buss Perry Saldırganlık Ölçeği kullanılırken; empati düzeyi Bryant Çocuk ve Ergenler için Empati Özbildirim Ölçeği ve anneler tarafından doldurulan Griffi th Empati Ölçeği Anne- Baba Değerlendirme Formu ile değerlendirilmiştir.

Sonuç:

Anksiyete bozukluğu ve kontrol grubu özbildirim empati ölçeği, annelerin doldurduğu empati ölçeği ve saldırganlık ölçeği açısından karşılaştırıldığında AB grubunun kontrollere kıyasla istatistiksel açıdan anlamlı olarak empati düzeylerinin daha düşük olduğu ve saldırganlık düzeylerinin daha fazla olduğu bulunmuştur. Empati ve saldırganlık arasında negatif yönde korelasyon saptanmıştır.

Tartışma:

Tedavide çocukların empati becerilerine ve saldırganlık davranışlarına yer verilmesi AB tanılı olguların sosyal becerilerini artırabilir ve tedaviye katkı sağlayabilir.