Ergenlerde Yeme Bozuklukları ve Yeme Bozukluklarının Güncel Psikoterapötik Tedavisinin Gözden Geçirilmesi
PDF
Atıf
Paylaş
Talep
Diğer
P: 81-96
Mart 2017

Ergenlerde Yeme Bozuklukları ve Yeme Bozukluklarının Güncel Psikoterapötik Tedavisinin Gözden Geçirilmesi

Turk J Child Adolesc Ment Health 2017;24(1):81-96
1. Yard.Doç.Dr. Katip Çelebi Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı Anabilim Dalı, İzmir
2. Yard.Doç.Dr. Bolu İzzet Baysal Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı Anabilim Dalı, Bolu
3. Prof. Dr., Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk ve Ergen Psikiyatrisi Anabilim Dalı, İzmir
Bilgi mevcut değil.
Bilgi mevcut değil
Yayın Tarihi: 17.05.2019
PDF
Atıf
Paylaş
Talep

ÖZET

Amaç:

Yeme bozuklukları tedaviye direnç, yüksek mortalite ve yaşam kalitesinin azalması ile karakterize, ergenlikte sık görülen ciddi bozukluklardır. Bu gözden geçirme yazısında ergenlerde görülen yeme bozuklukları ve yeme bozukluklarının güncel psikoterapötik tedavisinin gözden geçirilmesi amaçlanmıştır.

Yöntem:

“Ergenler”, “anoreksiya nervoza”, “bulimiya nevroza”, “tıkınırcasına yeme bozukluğu”, “psikoterapi” ile ilişkili olarak PubMed arama motoru ve Türk Tıp Dizini’nde yayınlanmış ve tam metnine ulaşılan çalışmalar ile DSM-5 tanı ölçütleri başvuru kitabı gözden geçirilmiştir.

Sonuçlar:

Ergenlerde görülen anoreksiya nervozanın tedavisinde aile temelli terapilerin önemi giderek artarken; bulimiya nervoza tanılı ergenlerin tedavisinde bilişsel davranışçı tedavinin ve tıkınırcasına yeme bozukluğu tanısı olan ergenlerin tedavisinde kişiler arası terapilerin etkinliği gösterilmiştir.

Tartışma:

Ergenlerde görülen yeme bozukluklarının nörobiyolojik ve emosyonel birçok alanla ilişkili olması nedeniyle gençler için yeme bozukluğuna özgü tek bir tedavi modelinden daha çok; aileyi de içine alan gencin biyopsikososyal gelişimine uygun birden çok tedavinin bir arada kullanıldığı çoklu tedavi modellerinin daha faydalı olacağını düşündürmektedir. Yeme bozukluğu tanısı olan gençlerle yapılacak randomize kontrollü klinik çalışmalara ihtiyaç vardır.