ÖZET

Tartışma:

Ülkemizde ilk kez otizmi olan kız çocukları, ayn bir grup olarak ele alınmış ve incelenmiştir. Bu çalışmada kız çocuklarında konuşmanın durması ya da bir süre gerilemesine daha sık rastlanması diğer çalışmalarda da bu konunun araştırılmasını ve bunda rol oynayabilecek etkenlerin organik ve çevresel boyutta incelenmesini gerektirecektir. Elde edilen bulgular, konuyla ilgili yayınlarla birlikte değerlendirilmiştir.

Bulgular:

Kızlar ve erkekler arasında demografik özellikler, doğum öncesi, doğum, doğum sonrası değişkenler, motor dil becerileri, tuvalet eğitimi gelişim düzeyleri, anababalann belirtileri farketme yaşlan ve otizm belirtileri yönünden fark bulunmamıştır. Ayrıca, AGTE ve S-B ölçeklerine göre cinsiyetler arası fark saptanmamıştır. Ancak erkek çocuklarının doğum kilolarının daha fazla olması, işitmemelerinden daha fazla kuşku duyulması ve aralarında hiç konuşmayanların daha fazla olması yönünden kızlardan farklı bulunmuştur. Buna karşın kız çocukları arasında erkeklere göre konuşmanın durması ya da bir süre gerilemesi daha fazla görülmüştür.

Yöntem:

DSM III-R ve DSMIV ölçütlerine göre, otistik bozukluk tanısı konmuş, yaşlarına ve geliş tarihlerine göre eşleştirilmiş 60 kız ve 58 erkek çocuk demografik özelliklerine, doğum öncesi, doğum, doğum sonrası ile ilgili değişkenlere, motor-dil becerilerine, tuvalet eğitimi gelişim düzeylerine, anababalann belirtileri farketme yaşlarına, otizm belirtilerine, Ankara Gelişim Tarama Envanterine (AGTE) ve Stanford-Binet L-M (S-B) zeka ölçeği bulgularına göre karşılaştırılmış, cinsiyetler arası fark olup olmadığı incelenmiştir.

Amaç:

Bu çalışmada, otistik bozukluk tanısı konmuş kız ve erkek çocukların, demografik ve klinik özellikleri yönünden karşılaştırılması amaçlanmıştır.